накі́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Верхняе адзенне без рукавоў.

Плашч-н.

2. Пакрывала на падушкі.

Вышываныя накідкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накі́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. накі́дка накі́дкі
Р. накі́дкі накі́дак
Д. накі́дцы накі́дкам
В. накі́дку накі́дкі
Т. накі́дкай
накі́дкаю		 накі́дкамі
М. накі́дцы накі́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накі́дка ж., в разн. знач. наки́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накі́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Адзенне без рукавоў, якое накідваецца на плечы. Плашч-накідка. □ На плячах [хлопчыка] кароценькая накідка ці плашч, а ў руках нібы дубец, толькі сплецены з раменьчыкамі. Маўр.

2. Пакрывала на падушкі. Вышываная накідка. □ Ганна.. прыгладзіла пасцель і паправіла накідку на падушках. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накі́дка ж.

1. (адзенне) Úmwurf m -(e)s, -würfe, Úmhang m -(e)s, -hänge, Peleríne f -, -n;

2. (на падушку) Zíerdeckchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

плашч-накі́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. плашч-накі́дка плашч-накі́дкі
Р. плашч-накі́дкі плашч-накі́дак
Д. плашч-накі́дцы плашч-накі́дкам
В. плашч-накі́дку плашч-накі́дкі
Т. плашч-накі́дкай
плашч-накі́дкаю		 плашч-накі́дкамі
М. плашч-накі́дцы плашч-накі́дках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плашч-накі́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Непрамакальны плашч без рукавоў. Накінуўшы плашч-накідку, рассоўваючы мокрае вецце, [камандуючы] падышоў да танка. Мележ. Аднекуль з кювета на вільготную ад ранішняга туману стужку заасфальтаванай шашы выскачылі тры байцы ў плямістых плашч-накідках. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манты́лья, -лы́, мн. -лы́, -льяў, ж.

1. У іспанак: карункавая накідка на галаву і плечы.

2. Кароткая жаночая накідка без рукавоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́льма, -ы, мн. -ы, тальм і -аў, ж. (уст.).

Жаночая доўгая накідка без рукавоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фата́, -ы́, ДМ фаце́, ж.

Галаўны ўбор нявесты: лёгкая белая накідка з кісяі або карунак.

Вясельная ф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)