накусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́саны; зак., што.

Пракусіць злёгку, зверху, не да канца.

Н. яблык.

|| незак. наку́сваць, -аю, -аеш, -ае; наз. наку́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накусі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накушу́ наку́сім
2-я ас. наку́сіш наку́сіце
3-я ас. наку́сіць наку́сяць
Прошлы час
м. накусі́ў накусі́лі
ж. накусі́ла
н. накусі́ла
Загадны лад
2-я ас. накусі́ накусі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час накусі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накусі́ць сов. надкуси́ть;

н. я́блык — надкуси́ть я́блоко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што.

Пракусіць злёгку, зверху, не да канца. Накусіць яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накусі́ць ánbeißen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

панаку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Накусіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надкуси́ть сов. надкусі́ць, мног. панадку́сваць, накусі́ць, мног. панаку́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наку́саны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накусіць.

накуса́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накусаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наку́сваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накусаць.

наку́сваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наку́сваць I несов., в разн. знач. наку́сывать; см. накуса́ць

наку́сваць II несов. надку́сывать; см. накусі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)