накуса́ть сов. накуса́ць, мног. панаку́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накуса́ць сов., в разн. знач. накуса́ть;

машкара́ ~са́ла ру́кі — мошкара́ накуса́ла ру́ки;

н. свінцу́ — накуса́ть свинца́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панаку́сваць сов. (о многом, во множестве)

1. накуса́ть; см. накуса́ць 1;

2. надкуси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)