накра́дваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. накра́дваю накра́дваем
2-я ас. накра́дваеш накра́дваеце
3-я ас. накра́двае накра́дваюць
Прошлы час
м. накра́дваў накра́двалі
ж. накра́двала
н. накра́двала
Загадны лад
2-я ас. накра́двай накра́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час накра́дваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накра́дваць несов., см. накрада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накра́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наворо́вывать несов. накрада́ць, накра́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накра́дывать несов. накрада́ць, накра́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ната́скивать​I несов. (притаскивать, нанашивать) наця́гваць;

2. (наворовывать) разг. накрада́ць, накра́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)