Verbum

анлайнавы слоўнік

нако́чвацца гл. накаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нако́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нако́чвацца несов., возвр., страд. нака́тываться; см. накаці́цца, нако́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да накаціцца.

2. Зал. да накочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

1. Коцячыся, наткнуцца, ускаціцца на каго-, што-н.

Бочка накацілася на нагу.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Коцячыся, набегчы, пакрыць сабою.

Хваля накацілася на бераг.

3. перан. Нечакана ўзнікнуўшы, ахапіць.

Бяда раптоўна накацілася на вёску.

|| незак. нако́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нака́твацца, ‑аецца; незак.

1. Зал. да накатваць.

2. Тое, што і накочвацца (у 1 знач.). З мяккім шолахам накатваліся бясконцыя хвалі, імкліва прарэзвалі блакіт беласнежныя чайкі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́тываться^II несов.

1. (катясь, надвигаться, наскакивать и т. п.) нако́чвацца; (надвигаться, приближаться — обычно) прост. насо́ўвацца;

2. перен., прост. (внезапно появляться, возникать) надыхо́дзіць, нахапля́цца, нава́львацца;

3. страд. нако́чвацца; см. нака́тывать^{II 1}.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́тываться^I несов., страд.

1. нако́чвацца;

2. нака́чвацца;

3. нае́зджвацца; аб’е́зджвацца; утрамбо́ўвацца;

4. нака́твацца;

5. накру́чвацца; см. нака́тывать^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)