нако́лваць гл. накалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нако́лваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нако́лваю нако́лваем
2-я ас. нако́лваеш нако́лваеце
3-я ас. нако́лвае нако́лваюць
Прошлы час
м. нако́лваў нако́лвалі
ж. нако́лвала
н. нако́лвала
Загадны лад
2-я ас. нако́лвай нако́лвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нако́лваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нако́лваць несов.

1. в разн. знач. нака́лывать;

2. надка́лывать;

1, 2 см. накало́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́лваць гл. накалоць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

накало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. чаго. Раскалоць пэўную колькасць чаго-н.

Н. дроў.

2. каго. Колючы, забіць у нейкай колькасці.

Н. свіней.

3. што. Пашкодзіць, параніць чым-н. вострым.

Н. нагу.

4. што. Пракалоць паверхню чаго-н. у многіх месцах.

Н. слівы для варэння.

5. каго-што на што. Насадзіць, нанізаць на што-н. вострае.

Н. матыля на шпільку.

6. што. Раскалоць, расшчапіць што-н. не да канца; надкалоць.

Н. палена.

|| незак. нако́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. нако́лванне, -я, н. (да 3—6 знач.) і нако́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (да 4—6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нако́лвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да накалоцца.

2. Зал. да наколваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́лывать​II несов.

1. (наносить уколы, повреждать уколом) нако́лваць; (узор, рисунок) нако́лваць; выко́лваць; (прикреплять булавкой) прышпі́льваць;

2. (набивать свиней, рыбы) нако́лваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nakluwać

незак. наколваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нака́лывать​I несов. нако́лваць; см. наколо́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)