нако́лвацца гл. накалоцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нако́лвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нако́лваюся нако́лваемся
2-я ас. нако́лваешся нако́лваецеся
3-я ас. нако́лваецца нако́лваюцца
Прошлы час
м. нако́лваўся нако́лваліся
ж. нако́лвалася
н. нако́лвалася
Загадны лад
2-я ас. нако́лвайся нако́лвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час нако́лваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нако́лвацца несов.

1. нака́лываться;

2. надка́лываться;

1, 2 см. накало́цца 1, 3;

3. страд. нака́лываться; надка́лываться; см. нако́лваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́лвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да накалоцца.

2. Зал. да наколваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накало́цца, -калю́ся, -ко́лешся, -ко́лецца; -калі́ся; зак.

1. Наткнуцца на што-н. вострае.

Н. на цвік.

2. Раскалоцца, расшчапіцца не да канца; надкалоцца.

Гарбуз накалоўся.

|| незак. нако́лвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашпи́ливаться страд.

1. прышпі́львацца;

2. нако́лвацца, наса́джвацца; см. нашпи́ливать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́лыватьсяII несов., страд. нако́лвацца; выко́лвацца; прышпі́львацца; см. нака́лыватьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нареза́ться несов.

1. нараза́цца, нарэ́звацца;

2. страд. нараза́цца, нарэ́звацца; накро́йвацца; нако́лвацца; см. нареза́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́лыватьсяI несов. (натыкаться на что-л. острое) нако́лвацца (на што), уко́лвацца (аб што); см. наколо́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натыка́ться несов.

1. (наскакивать на что-л.) натыка́цца;

2. перен., разг. натыка́цца, натрапля́ць, трапля́ць;

3. страд. натыка́цца, нато́рквацца; нако́лвацца; см. натыка́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)