наклё́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наклё́паны наклё́паная наклё́панае наклё́паныя
Р. наклё́панага наклё́панай
наклё́панае		 наклё́панага наклё́паных
Д. наклё́панаму наклё́панай наклё́панаму наклё́паным
В. наклё́паны
наклё́панага		 наклё́паную наклё́панае наклё́паныя
наклё́паных
Т. наклё́паным наклё́панай
наклё́панаю		 наклё́паным наклё́панымі
М. наклё́паным наклё́панай наклё́паным наклё́паных

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наклё́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наклё́паны наклё́паная наклё́панае наклё́паныя
Р. наклё́панага наклё́панай
наклё́панае		 наклё́панага наклё́паных
Д. наклё́панаму наклё́панай наклё́панаму наклё́паным
В. наклё́паны
наклё́панага		 наклё́паную наклё́панае наклё́паныя
наклё́паных
Т. наклё́паным наклё́панай
наклё́панаю		 наклё́паным наклё́панымі
М. наклё́паным наклё́панай наклё́паным наклё́паных

Кароткая форма: наклё́пана.

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наклёпаны,

гл. накляпаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накляпа́ны і наклёпаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накляпаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)