накли́кать сов. наклі́каць;

наклика́ть (на себя́) беду́ разг. накліка́ць (на сябе́) бяду́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навле́чь сов. (вызвать) вы́клікаць; (накликать) наклі́каць; см. навлека́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накліка́ць несов.

1. наклика́ть, навлека́ть;

2. (созывать) называ́ть, приглаша́ть;

1, 2 см. наклі́каць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навлека́ть несов. (вызывать) выкліка́ць; (накликать) накліка́ць;

навлека́ть на себя́ подозре́ние выкліка́ць да сябе́ падазро́насць;

навлека́ть на себя́ гнев накліка́ць на сябе́ гнеў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)