накладно́й накладны́;

накладно́й расхо́д накладны́я выда́ткі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накладна́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. накладна́я накладны́я
Р. накладно́й накладны́х
Д. накладно́й накладны́м
В. накладну́ю накладны́я
Т. накладно́й
накладно́ю
накладны́мі
М. накладно́й накладны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накладны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накладны́ накладна́я накладно́е накладны́я
Р. накладно́га накладно́й
накладно́е
накладно́га накладны́х
Д. накладно́му накладно́й накладно́му накладны́м
В. накладны́ (неадуш.)
накладно́га (адуш.)
накладну́ю накладно́е накладны́я (неадуш.)
накладны́х (адуш.)
Т. накладны́м накладно́й
накладно́ю
накладны́м накладны́мі
М. накладны́м накладно́й накладны́м накладны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накладны́, -а́я, -о́е.

1. Які накладваецца, прымацоўваецца зверху чаго-н.; які пакрывае тонкім слоем што-н.

Накладныя кішэні.

Накладное серабро.

2. у знач. наз. накладна́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х, ж. Дакумент, па якім здаецца або прымаецца груз, перадаецца тавар.

Прыняць прадукты па накладной.

Накладныя выдаткі — дадатковыя выдаткі на гаспадарча-арганізацыйныя патрэбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nchnehmen

* vt спаганя́ць накладно́й пла́тай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Nchnahmesendung

f -, -en пасы́лка [пашто́вае адпраўле́нне] накладно́й пла́тай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pstnachnahme

f -, -n накладна́я пла́та

per ~ — накладно́й пла́тай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Nchnahme

f -, -en накладна́я пла́та

per [mit, nter, als] ~ — накладно́й пла́тай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перыферы́я, ‑і, ж.

1. Аддаленая ад цэнтра мясцовасць, а таксама мясцовыя ўстановы, арганізацыі ў адрозненне ад цэнтральных. Працаваць на перыферыі. □ — Тавары вязём, поўны кузаў тавараў, усё па накладной. З цэнтра на перыферыю, — не міргнуўшы вокам, адказаў Дарафееў. «Звязда».

2. Спец. Аддаленая ад цэнтра частка чаго‑н. Нервовая перыферыя.

[Ад грэч. periphéreia — акружнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накладны́

1. в разн. знач. накладно́й;

о́е серабро́ — накладно́е серебро́;

ы́я ву́сы — накладны́е усы́;

ы́я выда́ткі — накладны́е расхо́ды;

2. (о платеже) нало́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)