накаме́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. накаме́чваю накаме́чваем
2-я ас. накаме́чваеш накаме́чваеце
3-я ас. накаме́чвае накаме́чваюць
Прошлы час
м. накаме́чваў накаме́чвалі
ж. накаме́чвала
н. накаме́чвала
Загадны лад
2-я ас. накаме́чвай накаме́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час накаме́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накаме́чваць несов., разг. ко́мкать, намина́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накаме́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накамячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намина́ть несов.

1. наміна́ць; (комкать) накаме́чваць;

2. (надавливать) націска́ць; (разминать) націра́ць;

3. (намешивать) наме́шваць;

4. (натаптывать) нато́птваць;

5. (льна, пеньки) націра́ць; см. намя́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)