нака́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нака́льваю |
нака́льваем |
| 2-я ас. |
нака́льваеш |
нака́льваеце |
| 3-я ас. |
нака́львае |
нака́льваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нака́льваў |
нака́львалі |
| ж. |
нака́львала |
| н. |
нака́львала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нака́львай |
нака́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
нака́льваючы |
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нака́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да накаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нака́льванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. накальваць — накаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нака́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да накаліцца.
2. Зал. да накальваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)