нака́зваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нака́зваю нака́зваем
2-я ас. нака́зваеш нака́зваеце
3-я ас. нака́звае нака́зваюць
Прошлы час
м. нака́зваў нака́звалі
ж. нака́звала
н. нака́звала
Загадны лад
2-я ас. нака́звай нака́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нака́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нака́зваць несов.

1. (поручать сказать) передава́ть;

2. (давать наказ) нака́зывать, веле́ть;

3. разг. нагова́ривать, наска́зывать;

1-3 см. наказа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да наказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наказа́ць, -кажу́, -ка́жаш, -ка́жа; -кажы́; зак., каму і без дап.

1. Паведаміць каму-н. аб чым-н. праз каго-н.

Н. праз знаёмых.

2. Даць наказ, даручэнне.

Доктар наказаў сачыць за раненым.

3. Нагаварыць, сказаць многа чаго-н. (разм.).

Прабачце, наказаў вам немаведама колькі навін.

|| незак. нака́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настаўля́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

Навучаць, наказваць, даваць парады, як трэба рабіць што-н.

Н. вучня.

|| наз. настаўле́нне, -я, н.

Бацькоўскае н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przykazywać

незак. загадваць; наказваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

извеща́ть несов. паведамля́ць (каму); (оповещать) апавяшча́ць (каго); нака́зваць (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

notify

[ˈnoʊtəfaɪ]

v., -fied, -fying

паведамля́ць каго́, нака́зваць каму́, апавяшча́ць што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зака́зывать несов.

1. зака́зваць;

2. (запрещать) уст. забараня́ць;

3. (приказывать) уст. нака́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наска́зывать несов., разг.

1. нагаво́рваць; нака́зваць;

2. уст. (ябедничать) нагаво́рваць; (клеветать) паклёпнічаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)