наказа́ть​I сов. пакара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наказа́ть​II сов. (дать наказ, наставление) уст., прост. наказа́ць; (повелеть) загада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сечь​II сов. (наказать поркой) вы́лупцаваць, вы́сцебаць, вы́хвастаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чёс / зада́ть чёсу прост. а) (наказать) даць ды́хту; б) (удрать) даць дра́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакара́ць I сов. (подвергнуть наказанию) наказа́ть; покара́ть

пакара́ць II несов.

1. покоря́ть, подчиня́ть;

2. (внушать симпатию) покоря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натрепа́ть сов.

1. (льна) натрапа́ць;

2. (наказать, трепля, дёргая) прост. нацяга́ць (за ву́шы, валасы́);

3. (наговорить лишнего) прост. нагавары́ць, напляву́згаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взыска́ть сов.

1. спагна́ць; (заставить уплатить, получить с кого-л.) сыска́ць;

2. (наказать) пакара́ць; налажы́ць спагна́нне;

◊

не взыщи́те не крыўду́йце, (простите) дару́йце (выбача́йце).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самастрэ́л I м. (оружие, ловушка) самостре́л

самастрэ́л II м.

1. род. самастрэ́ла (солдат) самостре́л;

пакара́ць самастрэ́ла — наказа́ть самостре́ла;

2. род. самастрэ́лу (умышленное ранение) самостре́л;

не зрабі́ць самастрэ́лу — не сде́лать самостре́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наказа́ць сов.

1. (поручить сказать) переда́ть;

брат ~за́ў, што за́ўтра прые́дзе — брат переда́л, что за́втра прие́дет;

2. (дать наказ) наказа́ть; веле́ть;

3. разг. наговори́ть, насказа́ть;

~за́лі мно́га наві́н — наговори́ли (насказа́ли) мно́го новосте́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подра́ть​I сов.

1. (некоторое время, слегка, немного) падра́ць; падзе́рці;

2. (долго, неоднократно) пападзіра́ць, пападра́ць;

3. (изорвать, порвать что-л., нарвать в каком-л. количестве) падра́ць, падзе́рці; надра́ць, надзе́рці;

4. (наказать поркой) пабі́ць, набі́ць; (за волосы, за уши) разг. падра́ць, падзе́рці; надра́ць, надзе́рці; (за волосы — ещё) разг. начу́біць; (за уши — ещё) пакруці́ць, (долго, неоднократно) папакру́чваць, папакруці́ць, накруці́ць; пату́заць, нату́заць;

подра́ть за́ уши падра́ць (падзе́рці, падра́ць, надзе́рці, пакруці́ць, накруці́ць) за ву́шы, накруці́ць ву́шы;

подра́ть за во́лосы падра́ць (падзе́рці, надра́ць, надзе́рці, пату́заць, нату́заць) за валасы́, начу́біць;

5. (быстро побежать) разг. драпану́ць, даць дра́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)