накава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. накуе́цца накую́цца
Прошлы час
м. накава́ўся накава́ліся
ж. накава́лася
н. накава́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накава́цца сов. накова́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накова́ться накава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)