найма́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. найма́льніца найма́льніцы
Р. найма́льніцы найма́льніц
Д. найма́льніцы найма́льніцам
В. найма́льніцу найма́льніц
Т. найма́льніцай
найма́льніцаю		 найма́льніцамі
М. найма́льніцы найма́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

найма́льніца ж. нанима́тельница, съёмщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найма́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да наймальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая наймае каго-, што-н.

|| ж. найма́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. найма́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

съёмщица найма́льніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hirer

[ˈhaɪrər]

n.

найма́льнік -а m., найма́льніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lodger

[ˈlɑ:dʒər]

n.

кватара́нт -а m., кватара́нтка f., найма́льнік -а m., найма́льніца f. (кватэ́ры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)