назва́ние ср. на́зва, -вы ж.;

носи́ть назва́ние насі́ць на́зву (зва́цца);

◊

одно́ (то́лько) назва́ние адна́ (то́лькі) на́зва;

по назва́нью як заву́ць (клі́чуць);

под назва́нием пад на́звай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́зва ж. назва́ние ср., наименова́ние ср.;

◊ адна́ (то́лькі) н. — одно́ (то́лько) назва́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́чуа нескл., м. (название языка) ке́чуа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наименова́ние ср. (название) на́зва, -вы ж., найме́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Хиндуста́н (ист. область; название Северной Индии) Хіндуста́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арле́ц (род. арляцу́) м., мин. (разговорное название родонита) орле́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

На́зва ’назва, найменне’ (Байк. і Некр., БРС, ТСБМ, ТС, Сл. ПЗБ), назва́нне (nazwáńnie) ’тс’ (Пятк.), назва́нье, назва́ніе, называ́нье ’тс’ (ТС), на́звішчэ ’тс’ (ТС), назы́вішча ’тс’ (Сл. ПЗБ), рус. назва́ние, на́звань, назва́нка, на́звище, укр. на́зва, на́звище, польск. nazwa, nazwanie, nazwisko, балг. назва́ние. Аддзеяслоўны назоўнік ад *nazъvati, *nazyvati, гл. зваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мяце́ліца ж.

1. мете́ль, мете́лица, вью́га, пурга́;

2. (название пляски) мете́лица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бэ нескл., ср. (название буквы) бе;

◊ ні бэ ні мэ — ни бе ни ме

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэ́льта I ж. де́льта;

д. Во́лгі — де́льта Во́лги

дэ́льта II ж. (название буквы) де́льта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)