назачэ́сваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
назачэ́сваю |
назачэ́сваем |
| 2-я ас. |
назачэ́сваеш |
назачэ́сваеце |
| 3-я ас. |
назачэ́свае |
назачэ́сваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
назачэ́сваў |
назачэ́свалі |
| ж. |
назачэ́свала |
| н. |
назачэ́свала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
назачэ́свай |
назачэ́свайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
назачэ́сваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назачэ́сваць сов. (во множестве) затеса́ть; см. зачаса́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
назачэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Зачасаць, завастрыць значную колькасць чаго‑н. Назачэсваць калоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)