назало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. назало́гія
Р. назало́гіі
Д. назало́гіі
В. назало́гію
Т. назало́гіяй
назало́гіяю
М. назало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

назало́гія ж., мед. нозоло́гия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назало́гія, ‑і, ж.

Спец. Вучэнне аб хваробах, адзін з асноўных раздзелаў паталогіі.

[Ад грэч. nosos — хвароба і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назалогія

т. 11, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

назало́гія

(ад гр. nosos = хвароба + -логія)

раздзел медыцыны, які ўключае вучэнне аб хваробах, іх класіфікацыю, дыягностыку, агульныя прынцыпы лячэння і прафілактыку захворванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нозоло́гия мед. назало́гія, -гіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)