нажэ́рці
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нажару́ |
нажаро́м |
| 2-я ас. |
нажарэ́ш |
нажараце́ |
| 3-я ас. |
нажарэ́ |
нажару́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нажо́р |
нажэ́рлі |
| ж. |
нажэ́рла |
| н. |
нажэ́рла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нажары́ |
нажары́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нажо́ршы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нажэ́рці сов., прост., груб. нажра́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нажэ́рці, ‑жару, ‑жарэш, ‑жарэ; ‑жаром, ‑жараце; зак., што і чаго.
Груб.
1. і без дап. З’есці ў нейкай колькасці або на нейкую суму.
2. У выніку добрай яды атрымаць, нажыць што‑н. Нажэрці карак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нажыра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да нажэрці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)