нажы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нажы́ты нажы́тая нажы́тае нажы́тыя
Р. нажы́тага нажы́тай
нажы́тае		 нажы́тага нажы́тых
Д. нажы́таму нажы́тай нажы́таму нажы́тым
В. нажы́ты (неадуш.)
нажы́тага (адуш.)		 нажы́тую нажы́тае нажы́тыя (неадуш.)
нажы́тых (адуш.)
Т. нажы́тым нажы́тай
нажы́таю		 нажы́тым нажы́тымі
М. нажы́тым нажы́тай нажы́тым нажы́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нажы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нажы́ты нажы́тая нажы́тае нажы́тыя
Р. нажы́тага нажы́тай
нажы́тае		 нажы́тага нажы́тых
Д. нажы́таму нажы́тай нажы́таму нажы́тым
В. нажы́ты (неадуш.)
нажы́тага (адуш.)		 нажы́тую нажы́тае нажы́тыя (неадуш.)
нажы́тых (адуш.)
Т. нажы́тым нажы́тай
нажы́таю		 нажы́тым нажы́тымі
М. нажы́тым нажы́тай нажы́тым нажы́тых

Кароткая форма: нажы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нажы́ты нажито́й, на́житый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажы́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад нажыць.

2. у знач. прым. Набыты паступова. Нажытае багацце. Нажыты вопыт.

3. у знач. наз. нажы́тае, ‑ага, н. Тое, што нажыта, набыта; нажытак. Нажытае нялёгка пакідаць На здзек і глум раз’юшанай арды. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

благоприобрете́нный саманабы́ты, набы́ты, нажы́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажи́тый и нажито́й разг. нажы́ты; (приобретённый) набы́ты, прыдба́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полу́ченный атры́маны; (приобретённый) набы́ты; (добытый) здабы́ты; (нажитый) нажы́ты; см. получи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)