нажыра́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нажыра́ю нажыра́ем
2-я ас. нажыра́еш нажыра́еце
3-я ас. нажыра́е нажыра́юць
Прошлы час
м. нажыра́ў нажыра́лі
ж. нажыра́ла
н. нажыра́ла
Загадны лад
2-я ас. нажыра́й нажыра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нажыра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нажыра́ць несов., прост., груб. нажира́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажыра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нажэрці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)