нажына́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нажына́ю нажына́ем
2-я ас. нажына́еш нажына́еце
3-я ас. нажына́е нажына́юць
Прошлы час
м. нажына́ў нажына́лі
ж. нажына́ла
н. нажына́ла
Загадны лад
2-я ас. нажына́й нажына́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нажына́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нажына́ць несов. нажина́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нажаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажина́ть несов. нажына́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажына́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да нажынаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панажына́ць сов., разг. (к нажына́ць — о многом, во множестве) нажа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)