нажуры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нажуру́ся |
нажу́рымся |
| 2-я ас. |
нажу́рышся |
нажу́рыцеся |
| 3-я ас. |
нажу́рыцца |
нажу́рацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нажуры́ўся |
нажуры́ліся |
| ж. |
нажуры́лася |
| н. |
нажуры́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нажуры́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нажуры́цца сов. нагрусти́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нажуры́цца, ‑журуся, ‑журышся, ‑журыцца; зак.
Разм. Доўга, многа пажурыцца. Нажурыцца ў адзіноцтве.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагрусти́ться сов., разг. насумава́цца, насмуткава́цца, нажуры́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)