нажо́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нажо́вачны |
нажо́вачная |
нажо́вачнае |
нажо́вачныя |
| Р. |
нажо́вачнага |
нажо́вачнай нажо́вачнае |
нажо́вачнага |
нажо́вачных |
| Д. |
нажо́вачнаму |
нажо́вачнай |
нажо́вачнаму |
нажо́вачным |
| В. |
нажо́вачны (неадуш.) нажо́вачнага (адуш.) |
нажо́вачную |
нажо́вачнае |
нажо́вачныя (неадуш.) нажо́вачных (адуш.) |
| Т. |
нажо́вачным |
нажо́вачнай нажо́вачнаю |
нажо́вачным |
нажо́вачнымі |
| М. |
нажо́вачным |
нажо́вачнай |
нажо́вачным |
нажо́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нажо́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нажоўкі. Нажовачнае палатно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нажо́ўка, -і, ДМ -жо́ўцы, мн. -і, -жо́вак, ж.
1. Вузкая ручная піла з адной ручкай.
2. Ручная машына з дробна назубленым палатном.
|| прым. нажо́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)