надыме́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
надымі́ць |
надымя́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
надыме́ў |
надыме́лі |
| ж. |
надыме́ла |
| н. |
надыме́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
надыме́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надыме́ць сов., см. надымі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надыме́ць, ‑міць; зак.
Напусціць многа дыму. Надымела лучына ў хаце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)