надчаса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надчашу́ надчэ́шам
2-я ас. надчэ́шаш надчэ́шаце
3-я ас. надчэ́ша надчэ́шуць
Прошлы час
м. надчаса́ў надчаса́лі
ж. надчаса́ла
н. надчаса́ла
Загадны лад
2-я ас. надчашы́ надчашы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надчаса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надчаса́ць сов., плотн. надтеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надчаса́ць, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Трохі счасаць. Надчасаць бервяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надтеса́ть сов. надчаса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надчэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надчасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надчаса́ны і надчэ́саны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надчасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)