наду́ндзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наду́нджуся |
наду́ндзімся |
| 2-я ас. |
наду́ндзішся |
наду́ндзіцеся |
| 3-я ас. |
наду́ндзіцца |
наду́ндзяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
наду́ндзіўся |
наду́ндзіліся |
| ж. |
наду́ндзілася |
| н. |
наду́ндзілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
наду́ндзіся |
наду́ндзіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
наду́ндзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Наду́ндзіцца ’напіцца ўдосталь, уволю’ (слонім., Нар. лекс.), ’нассацца’ (Сцяц.). Гл. дундзець, дунда.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Наду́дліцца ’напіцца праз меру, насмактацца’ (Бяльк.). У аснове экспрэсіўнага ўтварэння — гукапераймальны элемент ‑дуд‑, што можа быць звязана з дуда, дуць (гл.), параўн. дудзіць ’іграць на дудзе’ і ’прагна піць’ (Байк. і Некр.), рус. надудо́литься, надуби́ться, надуда́риться ’напіцца ўдосталь’, а таксама іншыя дзеясловы з тым жа значэннем: надудо́ніцца, наду́ндзіцца і пад. (Трубачоў, Этим. сл., 5, 147).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)