надпіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., што.

1. Зрабіць на чым-н. надпіс.

Н. канверт.

Н. кнігу.

2. Змясціць надпіс зверху чаго-н. напісанага, намаляванага.

Н. над радком.

|| незак. надпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; наз. надпі́сванне, -я, н.

|| наз. надпі́ска, -і, ДМ -пісцы, мн. -і, -сак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надпіса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надпішу́ надпі́шам
2-я ас. надпі́шаш надпі́шаце
3-я ас. надпі́ша надпі́шуць
Прошлы час
м. надпіса́ў надпіса́лі
ж. надпіса́ла
н. надпіса́ла
Загадны лад
2-я ас. надпішы́ надпішы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надпіса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надпіса́ць сов., в разн. знач. надписа́ть;

н. канве́рт — надписа́ть конве́рт;

н. кні́гу — надписа́ть кни́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., што.

Зрабіць на чым‑н. надпіс. Папас паклаў ліст у канверт, падпісаў на канверце адрас і зноў неяк супраць жадання пачаў услухоўвацца ў цішыню ночы, не кратаючыся з крэсла. Галавач. // Змясціць надпіс зверху чаго‑н. напісаняга, намаляванага. Надпісаць над радком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпіса́ць, надпі́сваць beschríften vt, mit éiner Áufschrift verséhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

надписа́ть сов. надпіса́ць, мног. панадпі́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпі́ска, -і, ДМ -пісцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. надпісаць.

2. Тое, што змешчана зверху чаго-н. напісанага.

У рукапісе шмат надпісак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпі́саны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панадпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Надпісаць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)