надпаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты; зак., што.

Трохі распароць.

Н. падкладку.

|| незак. надпо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надпаро́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надпару́ надпо́рам
2-я ас. надпо́раш надпо́раце
3-я ас. надпо́ра надпо́руць
Прошлы час
м. надпаро́ў надпаро́лі
ж. надпаро́ла
н. надпаро́ла
Загадны лад
2-я ас. надпары́ надпары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надпаро́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надпаро́ць сов. надпоро́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

Трохі распароць. Надпароць падшэўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпоро́ть сов. надпаро́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надпароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпо́раты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надпароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nadpruć

зак. надпароць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)