надо́мніцтва, -а, н.

Выкананне даручанай работы дома; дзейнасць, праца надомніка.

Развіццё надомніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надо́мніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. надо́мніцтва
Р. надо́мніцтва
Д. надо́мніцтву
В. надо́мніцтва
Т. надо́мніцтвам
М. надо́мніцтве

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надо́мніцтва, ‑а, н.

Выкананне даручанай работы дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надо́мніцтва н. Háusgewerbe n -s -, Háusarbeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

надо́мничество надо́мніцтва, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надо́мніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да надомніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Háusgewerbe

n -s, - самату́жны про́мысел, самату́жніцтва; надо́мніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háusarbeit

f -, -en

1) ха́тняя [дама́шняя] рабо́та (у гаспадарцы); уро́кі (зададзеныя на дом)

2) самату́жная рабо́та (дома); надо́мніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)