надлома́ть, надломи́ть сов., в разн. знач. надлама́ць, мног. панадло́мліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надлама́ць сов.

1. надломи́ть, надлома́ть;

н. косцьнадломи́ть (надлома́ть) кость;

2. перен. надломи́ть;

н. здаро́ўенадломи́ть здоро́вье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панадло́мваць сов. (о многом) надломи́ть, надлома́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылама́ць сов.

1. надломи́ть, надлома́ть;

2. перен., разг. приучи́ть; принорови́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налама́ць сов.

1. налома́ть;

н. галля́ — налома́ть ве́ток;

2. (сделать надлом) надломи́ть, надлома́ть;

н. руку́ — наби́ть ру́ку;

н. дроў — налома́ть дров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)