надзе́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзе́льны надзе́льная надзе́льнае надзе́льныя
Р. надзе́льнага надзе́льнай
надзе́льнае		 надзе́льнага надзе́льных
Д. надзе́льнаму надзе́льнай надзе́льнаму надзе́льным
В. надзе́льны (неадуш.)
надзе́льнага (адуш.)		 надзе́льную надзе́льнае надзе́льныя (неадуш.)
надзе́льных (адуш.)
Т. надзе́льным надзе́льнай
надзе́льнаю		 надзе́льным надзе́льнымі
М. надзе́льным надзе́льнай надзе́льным надзе́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надзе́льны наде́льный;

~ная зямля́ — наде́льная земля́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да надзелу (у 2 знач.). Надзельная зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзе́л, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. гл. надзяліць.

2. -а. Зямельны ўчастак, які выдаваўся сялянскай сям’і.

Зямельны н.

|| прым. надзе́льны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Надзе́льны ’вясельны’ (светлаг., Мат. Гом.), рус. надельный ’падораны для вянчання’. Да надзяляць (гл. дзяліць), параўн. ілюстрацыю да слова: Як дораць маладым на вяселле, тады надзельныя песні пяюць (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наде́льный ист. надзе́льны;

наде́льная земля́ надзе́льная зямля́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)