надгарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

Часткова згарэць.

Надгарэла лучына.

|| незак. надга́рваць, -ае і надгара́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надгарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. надгары́ць надгара́ць
Прошлы час
м. надгарэ́ў надгарэ́лі
ж. надгарэ́ла
н. надгарэ́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надгарэ́ць сов. части́чно сгоре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надгарэ́ць, ‑рыць; зак.

Згарэць з краю, зверху. Надгарэў кнот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгара́ць, ‑ае.

Незак. да надгарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надга́рваць, ‑ае.

Незак. да надгарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угоре́ть​II сов. (уменьшиться при плавке) угарэ́ць; (уменьшиться при горении) надгарэ́ць, адгарэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)