надві́ць, надаўю́, надаўе́ш, надаўе́; надаўём, надаўяце́, надаўю́ць; надві́ты; зак., што і чаго.

1. Падоўжыць віццём.

Н. вяроўку.

2. Адматаць частку нітак з клубка.

Н. крыху нітак.

|| незак. надвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надаўю́ надаўё́м
2-я ас. надаўе́ш надаўяце́
3-я ас. надаўе́ надаўю́ць
Прошлы час
м. надві́ў надвілі́
ж. надвіла́
н. надвіло́
Загадны лад
2-я ас. надві́ надві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надві́ць сов.

1. (удлинить витьём) надви́ть;

н. вяро́ўку — надви́ть верёвку;

2. (развивая, мотая, отделить часть чего-л.) отви́ть, отмота́ть;

~ві́ крыху́ ні́так — отве́й (отмота́й) немно́го ни́ток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надві́ць, надаўю, надаўеш, надаўе; надаўём, надаўяце; зак., што і чаго.

1. Падоўжыць віццём. Надвіць вяроўку.

2. Развіваючы, адвіць кавалак чаго‑н. Надвіць нітак са шпулькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надви́ть сов. надві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надвіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надві́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надві́ты

1. надви́тый;

2. отви́тый, отмо́танный;

1, 2 см. надві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надвіва́ць несов.

1. (удлинять витьём) надвива́ть;

2. (развивая, мотая, отделять часть чего-л.) отвива́ть, отма́тывать;

1, 2 см. надві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)