надвіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надвіва́ю надвіва́ем
2-я ас. надвіва́еш надвіва́еце
3-я ас. надвіва́е надвіва́юць
Прошлы час
м. надвіва́ў надвіва́лі
ж. надвіва́ла
н. надвіва́ла
Загадны лад
2-я ас. надвіва́й надвіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надвіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надвіва́ць несов.

1. (удлинять витьём) надвива́ть;

2. (развивая, мотая, отделять часть чего-л.) отвива́ть, отма́тывать;

1, 2 см. надві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надвіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надві́ць, надаўю́, надаўе́ш, надаўе́; надаўём, надаўяце́, надаўю́ць; надві́ты; зак., што і чаго.

1. Падоўжыць віццём.

Н. вяроўку.

2. Адматаць частку нітак з клубка.

Н. крыху нітак.

|| незак. надвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надвива́ть несов. надвіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надвіва́цца несов., страд. надвива́ться; отвива́ться, отма́тываться; см. надвіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надвіва́цца, ‑аецца; незак.

1. Падаўжацца віццём. // Прыбаўляцца да раней звітага. Да вяроўкі надвіваецца невялікі канец.

2. Зал. да надвіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)