надво́дны, -ая, -ае.

І. Які знаходзіцца вышэй паверхні вады, у адрозненне ад падводнага.

Надводная частка карабля.

2. Які плавае па вадзе.

Н. флот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надво́дны надво́дная надво́днае надво́дныя
Р. надво́днага надво́днай
надво́днае		 надво́днага надво́дных
Д. надво́днаму надво́днай надво́днаму надво́дным
В. надво́дны (неадуш.)
надво́днага (адуш.)		 надво́дную надво́днае надво́дныя (неадуш.)
надво́дных (адуш.)
Т. надво́дным надво́днай
надво́днаю		 надво́дным надво́днымі
М. надво́дным надво́днай надво́дным надво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надво́дны надво́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца над вадою, вышэй паверхні вады; проціл. надводны. Надводная частка карабля.

2. Які плавае па вадзе. Надводны флот. // Які мае адносіны да плавання па паверхні вады (пра падводныя лодкі). Надводная скорасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надво́дны Überwasser-; über dem Wásserspiegel líegend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падво́дна-надво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падво́дна-надво́дны падво́дна-надво́дная падво́дна-надво́днае падво́дна-надво́дныя
Р. падво́дна-надво́днага падво́дна-надво́днай
падво́дна-надво́днае		 падво́дна-надво́днага падво́дна-надво́дных
Д. падво́дна-надво́днаму падво́дна-надво́днай падво́дна-надво́днаму падво́дна-надво́дным
В. падво́дна-надво́дны (неадуш.)
падво́дна-надво́днага (адуш.)		 падво́дна-надво́дную падво́дна-надво́днае падво́дна-надво́дныя (неадуш.)
падво́дна-надво́дных (адуш.)
Т. падво́дна-надво́дным падво́дна-надво́днай
падво́дна-надво́днаю		 падво́дна-надво́дным падво́дна-надво́днымі
М. падво́дна-надво́дным падво́дна-надво́днай падво́дна-надво́дным падво́дна-надво́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надво́дный надво́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nadwodny

надводны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Überwásserschiff

n -(e)s, -e надво́дны карабе́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Корг ’надводны або падводны камень’ (Яшк.). Параўн. рус. корга ’тс’. Распаўсюджанне на рускай поўначы сведчыць аб запазычанні з карэльск. korgo ’водмель’ (Фасмер, 2, 323).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)