надбіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надбіва́ю надбіва́ем
2-я ас. надбіва́еш надбіва́еце
3-я ас. надбіва́е надбіва́юць
Прошлы час
м. надбіва́ў надбіва́лі
ж. надбіва́ла
н. надбіва́ла
Загадны лад
2-я ас. надбіва́й надбіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надбіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надбіва́ць несов.

1. (ударяя, повреждать) надбива́ть;

2. вкола́чивать, вбива́ть (частично);

1, 2 см. надбі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбі́ць, -даб’ю́, -даб’е́ш, -даб’е́; -даб’ём, -даб’яце́, -даб’ю́ць; зак., што.

Зрабіць невялікую расколіну.

Н. кубак.

Н. яйцо.

|| незак. надбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надбива́ть несов. надбіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)