надбудо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надбудо́ўваю надбудо́ўваем
2-я ас. надбудо́ўваеш надбудо́ўваеце
3-я ас. надбудо́ўвае надбудо́ўваюць
Прошлы час
м. надбудо́ўваў надбудо́ўвалі
ж. надбудо́ўвала
н. надбудо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. надбудо́ўвай надбудо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надбудо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надбудо́ўваць несов. надстра́иватъ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надбудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбудо́ўваць (дом і г. д.) daráufbauen vt;

надбудо́ўваць паве́рх áufstocken vt, ein Stóckwerk áufsetzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

надбудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., што.

Пабудаваць зверху, павялічыць у вышыню.

Н. другі паверх.

|| незак. надбудо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. надбудо́ўванне, -я, н. і надбудо́ва, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надстра́ивать несов. надбудо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надбудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надбудоўваць — надбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nadbudowywać

незак. надбудоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áufstocken

vt надбудо́ўваць (дом)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überhö́hen

vt

1) узвыша́цца (над чым-н.), панава́ць (над мясцовасцю)

2) празме́рна павыша́ць [павялі́чваць]; узніма́ць, наганя́ць (цэны); надбудо́ўваць (плаціну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)