надби́ть сов. надбі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надбі́ць сов.

1. (ударяя, повредить) надби́ть;

2. вколоти́ть, вбить (частично);

н. цвік — вколоти́ть немно́го гвоздь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)