надара́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надара́ю |
надара́ем |
| 2-я ас. |
надара́еш |
надара́еце |
| 3-я ас. |
надара́е |
надара́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
надара́ў |
надара́лі |
| ж. |
надара́ла |
| н. |
надара́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
надара́й |
надара́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
надара́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надара́ць I сов., разг. вспаха́ть (часть)
надара́ць II несов., см. надо́рваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да надарыць (у 1–4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)