надакучаць

надакуча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надакуча́ць несов.

1. (становиться неприятным) надоеда́ть, приеда́ться;

2. надоеда́ть, докуча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надакуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надакучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надаку́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак., каму, з інф. і без дап.

Зрабіцца непрыемным сваёй аднастайнасцю, паўтарэннем.

Н. пытаннямі.

Надакучыла (безас.) гуляць.

|| незак. надаку́чваць, -аю, -аеш, -ае і надакуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надаку́чваць несов., см. надакуча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pester

[ˈpestər]

v.

назаля́ць, надакуча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

збры́дваць

‘абрыдваць, надакучаць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

докуча́ть несов., разг. дакуча́ць, надакуча́ць; назаля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надоеда́ть несов. дакуча́ць, надакуча́ць, надаку́чваць; назаля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надаку́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum