Надае́сць ’надакучыць’ (ТСБМ, Бяльк., Пятк), надае́сці ’тс’ (Сл. ПЗБ), надое́сці ’тс’ (ТС), рус. надое́сть ’тс’. Паводле Фасмера (3, 38), да есть (гл. есці) з развіццём семантыкі, як у прыесціся, пра што сведчыць значэнне славац. dojedať ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надае́сці

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надае́м надаядзі́м
2-я ас. надаясі́ надаясце́
3-я ас. надае́сць надаяду́ць
Прошлы час
м. надае́ў надае́лі
ж. надае́ла
н. надае́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час надае́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)