награ́да узнагаро́да, -ды ж.;
в награ́ду ва ўзнагаро́ду; (благодарность) падзя́ка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
призI (награда) прыз, род. пры́за м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыз I м. (награда) приз
прыз II м., мор. приз
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узнагаро́да ж.
1. (действие) вознагражде́ние ср.;
2. (об ордене, медали) награ́да;
3. (плата, награда за что-л.) вознагражде́ние ср.;
грашо́вая ўзнагаро́да — де́нежное вознагражде́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Нагарода ’ўзнагарода’ (Нас.); za naharódaju za trudý wiérniecsa (Пятк. 2); ст.-бел. нагарода і нагрода (апошняе з польск., гл. Булыка, Лекс. запазыч., 203); укр. нагорода, рус. награда (< ц.-слав., гл. Фасмер, 3, 37), польск. nagroda, чэш. náhrada ’замена’, славен. nagrada, серб.-харв. на̏града, балг. награ́да, макед. награда. Аддзеяслоўнае ўтварэнне, першапачаткова *nagorditi, на думку Міклашыча (74) — ’узнагародзіць горадам’, што лічыцца непераканаўчым; Фасмер (3, 37) і Трубачоў (там жа) звязваюць з ’накласці кучай’, параўн. рус. нагородить; Бязлай (2, 212) праз славен. graja ’рэпутацыя’, grajati ’праслаўляць’ (j < dj) звязвае з літ. gar̃dinti ’паведаміць, абвясціць’, роднасным ст.-інд. gir‑ ’слава, гонар’, лац. grates ’хвала’ і інш. Сумніцельна вывядзенне з *gheld‑ (ням. vergelten ’узнагароджваць, даваць плату’), пры гэтым бел. і ўкр. паўнагалосныя формы тлумачацца другасным збліжэннем з горад (Махэк₂, 388). Брукнер лічыў усх.-слав. словы паланізмамі, а ўзнікненне значэння ’дар, плата’ лакалізаваў на польскай тэрыторыі, першапачаткова праз стадыю ’ўзвесці, узнавіць разбуранае’ — ’замяніць’ — ’кампенсаваць страты’ — ’заплаціць’; усё да grodzić ’будаваць, гарадзіць’ (Брукнер, 353).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заслу́жаны заслу́женный;
~ная ўзнагаро́да — заслу́женная награ́да;
~ная паша́на — заслу́женная честь;
○ з. дзе́яч наву́кі — заслу́женный де́ятель нау́ки;
з. ма́йстар спо́рту — заслу́женный ма́стер спо́рта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вознагражде́ние ср.
1. (действие) узнагаро́джанне, -ння ср.; неоконч. узнагаро́джванне, -ння ср.;
2. (награда) узнагаро́да, -ды ж.; (плата) пла́та, -ты ж.; (благодарность) аддзя́ка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
награжде́ние ср.
1. (действие) узнагаро́джанне, -ння ср., неоконч. узнагаро́джванне, -ння ср.; адо́рванне, -ння ср., надо́рванне, -ння ср.; надзяле́нне, -ння ср.;
2. (награда) узнагаро́да, -ды ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
воздая́ние ср., уст. падзя́ка, -кі ж., аддзя́ка, -кі ж.; (чести, должного и т. п.) ушанава́нне, -ння ср.; (награда) узнагаро́да, -ды ж.; (отплата) адпла́та, -ты ж.; (возмездие) ка́ра, -ры ж., пакара́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поощре́ние ср.
1. (действие) заахво́чванне, -ння ср.; (поддержка одобрением, похвалой) падтры́мка, -кі ж., падтры́мліванне, -ння ср.;
э́та рабо́та заслужи́вает поощре́ния гэ́та рабо́та заслуго́ўвае падтры́мкі;
2. (награда) узнагаро́да, -ды ж.; падтры́мка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)