награба́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. награба́ю награба́ем
2-я ас. награба́еш награба́еце
3-я ас. награба́е награба́юць
Прошлы час
м. награба́ў награба́лі
ж. награба́ла
н. награба́ла
Загадны лад
2-я ас. награба́й награба́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час награба́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

награба́ць несов., прям., перен. нагреба́ть; см. нагрэ́бці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

награба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нагрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагрэ́бці, -грабу́, -грабе́ш, -грабе́; -грабём, -грабяце́, -грабу́ць; нагро́б, -грэ́бла і -грабла́, -грэ́бла і -грабло́; -грабі́; -грэ́бены; зак., што і чаго.

1. Зграбаючы, сабраць нейкую колькасць.

Н. сена.

Н. лісця.

2. перан. Прысвойваючы, сабраць вялікую колькасць чаго-н.

Н. чужога дабра.

|| незак. награба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

награба́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да награбаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награба́нне ср. нагреба́ние; см. награба́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

награба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. награбаць — нагрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагреба́ть несов.

1. прям., перен. награба́ць;

2. (только о чём-л. сыпучем) наго́ртваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)