наго́рны, -ая, -ае.

1. Горны, які знаходзіцца ў гарах.

Н. ручай.

2. Гарысты, высокі.

Н. бераг ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наго́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наго́рны наго́рная наго́рнае наго́рныя
Р. наго́рнага наго́рнай
наго́рнае		 наго́рнага наго́рных
Д. наго́рнаму наго́рнай наго́рнаму наго́рным
В. наго́рны (неадуш.)
наго́рнага (адуш.)		 наго́рную наго́рнае наго́рныя (неадуш.)
наго́рных (адуш.)
Т. наго́рным наго́рнай
наго́рнаю		 наго́рным наго́рнымі
М. наго́рным наго́рнай наго́рным наго́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наго́рны наго́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наго́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца на гарах, у гарах. Нагорная дуброва. Нагорны ручай. // Які бывае ў гарах. Нагорнае паветра.

2. Гарысты; высокі. Нагорны бераг ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наго́рны Berg-, hoch gelégen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Нагорны Карабах

т. 11, с. 116

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Нагорны Рыгор Фёдаравіч

т. 11, с. 116

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Наго́рны Караба́х м Nagórno-Karabách n -s, Arzách n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наго́рный наго́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Наго́рный Караба́х Наго́рны Караба́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)