нагно́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нагно́ены нагно́еная нагно́енае нагно́еныя
Р. нагно́енага нагно́енай
нагно́енае		 нагно́енага нагно́еных
Д. нагно́енаму нагно́енай нагно́енаму нагно́еным
В. нагно́ены (неадуш.)
нагно́енага (адуш.)		 нагно́еную нагно́енае нагно́еныя (неадуш.)
нагно́еных (адуш.)
Т. нагно́еным нагно́енай
нагно́енаю		 нагно́еным нагно́енымі
М. нагно́еным нагно́енай нагно́еным нагно́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагно́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нагно́ены нагно́еная нагно́енае нагно́еныя
Р. нагно́енага нагно́енай
нагно́енае		 нагно́енага нагно́еных
Д. нагно́енаму нагно́енай нагно́енаму нагно́еным
В. нагно́ены (неадуш.)
нагно́енага (адуш.)		 нагно́еную нагно́енае нагно́еныя (неадуш.)
нагно́еных (адуш.)
Т. нагно́еным нагно́енай
нагно́енаю		 нагно́еным нагно́енымі
М. нагно́еным нагно́енай нагно́еным нагно́еных

Кароткая форма: нагно́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагно́ены нагноённый; см. нагнаі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагно́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нагнаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

suppurative

[ˈsʌpjərətɪv]

1.

adj.

нагно́ены, гно́йны, гнаявы́ (пра ра́ну)

2.

n.

сро́дак, які́ прысьпяша́е нагно́йваньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)