нагнаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гно́іцца; зак.

Стаць гнойным.

Рана нагнаілася.

|| незак. нагно́йвацца, -аецца.

|| наз. нагнае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагнаі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. нагно́іцца нагно́яцца
Прошлы час
м. нагнаі́ўся нагнаі́ліся
ж. нагнаі́лася
н. нагнаі́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час нагнаі́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагнаі́цца сов. нагнои́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагнаі́цца, ‑гноіцца; зак.

Стаць гнойным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагнаі́цца, нагно́йвацца éitrig wérden, éitern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нагнои́ться нагнаі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагнае́нне, -я, н.

1. гл. нагнаіцца.

2. Гнайнік, нарыў.

Мясцовае н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарва́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -рве́; зак.

Апухнуць і нагнаіцца.

Палец нарваў.

|| незак. нарыва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагно́йвацца, ‑аецца.

Незак. да нагнаіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панарыва́ць², 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е; -а́ла; зак.

Нарваць², нагнаіцца — пра ўсё, многае.

Пальцы панарывалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)