нагарэ́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; безас.; зак., каму (разм.).

Быць пакараным, атрымаць спагнанне за што-н.

Яму моцна нагарэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагарэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. нагары́ць нагара́ць
Прошлы час
м. нагарэ́ў нагарэ́лі
ж. нагарэ́ла
н. нагарэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час нагарэ́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагарэ́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

1. Даць нагар.

Кнот нагарэў за вечар.

2. безас., чаго. Расходавацца ў нейкай колькасці (пра паліва, электрычную энергію; разм.).

Нагарэла многа электрычнасці.

|| незак. нагара́ць, -а́е і нага́рваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагарэ́ць сов.

1. в разн. знач. нагоре́ть;

кнот ~рэ́ў — фити́ль нагоре́л;

электры́чнасці нагарэ́ла на шмат рублёў — электри́чества нагоре́ло на мно́го рубле́й;

2. безл., разг. нагоре́ть, доста́ться;

яму́ мо́цна ~рэ́ла — ему́ кре́пко нагоре́ло (доста́лось)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагарэ́ць, ‑рыць; зак.

1. Даць нагар. Нагарэў кнот свечкі.

2. безас. чаго. Расходавацца ў нейкай колькасці (пра паліва, электрычную энергію і пад.). Нагарэла многа электрычнасці.

3. безас. Разм. Быць пакараным, атрымаць вымову за што‑н. — Не нагарыць за самавольную адлучку? — пацікавіўся Кастусь. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагара́ць, нагарэ́ць

1. (даць нагар) Ruß ánsetzen;

◊

мне нагарэ́ла ich hábe éinen Rüffel bekómmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нагара́ць, ‑ае.

Незак. да нагарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нага́рваць, ‑ае.

Незак. да нагарэць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нага́рваць несов., в разн. знач. нагора́ть; см. нагарэ́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагоре́ть

1. сов., в разн. знач. нагарэ́ць;

свеча́ нагоре́ла све́чка нагарэ́ла;

га́зу нагоре́ло немно́го га́зу нагарэ́ла няшма́т;

2. безл., разг. (попасть) нагарэ́ць, папа́сці;

ему́ нагоре́ло от ма́тери яму́ нагарэ́ла ад ма́ткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)