нагара́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. нагара́е нагара́юць
Прошлы час
м. нагара́ў нагара́лі
ж. нагара́ла
н. нагара́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час нагара́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагара́ць несов., см. нага́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагара́ць, ‑ае.

Незак. да нагарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагара́ць, нагарэ́ць

1. (даць нагар) Ruß ánsetzen;

◊

мне нагарэ́ла ich hábe éinen Rüffel bekómmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нагарэ́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

1. Даць нагар.

Кнот нагарэў за вечар.

2. безас., чаго. Расходавацца ў нейкай колькасці (пра паліва, электрычную энергію; разм.).

Нагарэла многа электрычнасці.

|| незак. нагара́ць, -а́е і нага́рваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагарэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. нагары́ць нагара́ць
Прошлы час
м. нагарэ́ў нагарэ́лі
ж. нагарэ́ла
н. нагарэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час нагарэ́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагора́ть несов., в разн. знач. нагара́ць, нага́рваць; см. нагоре́ть​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)